OBLICZANIE WSPÓŁCZYNNIKA NADMIARU POWIETRZA I JEGO WPŁYWU NA PROCES SPALANIA PALIWA
08.12.2022 01:59
[3. Технические науки]
Автор: Mychajło Zagretdinowicz Abdulin, doktor nauk technicznych, profesor Narodowy Techniczny Uniwersytet Ukrainy „Ihor Sikorsky Kijowski Instytut Politechniczny” Kijów; Tetyana Viktorivna Sheleshei, kandydat nauk technicznych, Narodowy Techniczny Uniwersytet Ukrainy „Ihor Sikorsky Kijowski Instytut Politechniczny”, Kijów; Arina Magera, Narodowy Techniczny Uniwersytet Ukrainy „Ihor Sikorsky Kijowski Instytut Politechniczny”, Kijów
Zwiększenie efektywności spalania paliw gazowych i płynnych, ograniczenie emisji szkodliwych substancji, zapewnienie surowych wymagań w zakresie bezpieczeństwa i ekologii to najpilniejsze problemy w układach paliwowych.
Aby zrealizować takie zadania, należy w pierwszej kolejności udoskonalić już zainstalowane urządzenia (palniki, kotły itp.).
Sprawność zespołu kotłowego zależy od następujących rodzajów strat ciepła: straty ze spalinami oraz straty z powodu niecałkowitego spalania paliwa. Określone rodzaje strat zależą od współczynnika nadmiaru powietrza α, który jest ważną cechą efektywnego zarządzania procesem spalania paliwa. Za jej optymalną wartość przyjmuje się taką, przy której suma strat ciepła ze spalinami, z niecałkowitego spalania chemicznego i mechanicznego oraz koszty ciągu i nadmuchu są minimalne.
Obszar ekonomicznego trybu spalania paliwa mieści się w zakresie wartości współczynnika nadmiaru powietrza α=1,05...1,15. Dokładniejszą ocenę rzeczywistego współczynnika nadmiaru powietrza przeprowadza się na podstawie analizy gazów produktów spalania. Wykorzystując dane dotyczące procentowego składu produktów spalania, współczynnik nadmiaru powietrza podczas spalania niecałkowitego można wyznaczyć ze wzoru [1]:
gdzie O2 to zawartość tlenu w spalinach, %;
СО – zawartość tlenku węgla, %;
N2 – zawartość azotu w spalinach, %.
Aby obliczyć stężenie N2, użyj wyrażenia:
N2 = 100 – (RO2 + CO + O2 + H2 + CH4), (2)
gdzie RO2 to zawartość gazów trójatomowych w produktach spalania, %;
H2 – zawartość wodoru w produktach spalania, %;
СН4 – zawartość metanu w produktach spalania, %.
Ponieważ zawartość H2 i CH4 jest bardzo mała, to:
N2 = 100 – (RO2 + CO + O2). (3)
Podstawiając (3) do (1), otrzymujemy wzór na określenie współczynnika nadmiaru powietrza:
Dlatego dla optymalnej regulacji procesu spalania i efektywnego wykorzystania paliwa konieczne jest dokładniejsze utrzymywanie współczynnika nadmiaru powietrza w odpowiednich granicach. Tradycyjne układy regulacji z korektą na zawartość tlenu w spalinach wprawdzie pozwalają na zwiększenie sprawności, ale nie są w stanie wystarczająco efektywnie regulować procesu spalania. Aby spełnić warunki sprawności konieczne jest przeprowadzenie pełnej analizy gazowej produktów spalania [2].
Literatura;
1. I.I. Pavlov, M.N. Fiodorow Instalacje kotłowe i sieci ciepłownicze. Podręcznik dla szkół technicznych. M., Strojizdat, 1977, 301 s.
2. Radchuk OS, Shtifzon O.Y. Narodowy Techniczny Uniwersytet Ukrainy „Politechnika Kijowska” // Artykuł „Regulacja procesu spalania za pomocą dodatkowych sygnałów informacyjnych”